Emerytura za granicą to wyższe ryzyko samotności

- Migracja emerytalna za granicę staje się coraz bardziej popularna w Europie i na całym świecie. W mediach społecznościowych widać różnych Europejczyków opalających się w Hiszpanii, amerykańskich emerytów przeprowadzających się do Meksyku i japońskich emerytów wybierających Malezję - mówi Esma Betül Savaş z Holenderskiego Interdyscyplinarnego Instytutu Demografii. - Chociaż emigranci emerytalni na ogół deklarują, że są szczęśliwi, mogą mimo to napotykać trudności w adaptacji do nowego kraju - dodaje.

Te trudności mogą obejmować ograniczony kontakt z rodziną i dawnymi przyjaciółmi - w tym z dorosłymi dziećmi - a także trudności w nawiązywaniu nowych znajomości i budowaniu relacji w nowym kraju.

Aby lepiej zrozumieć doświadczenia emerytalnych, przeprowadzono ankietę wśród niemal 5 tysięcy holenderskich mieszkających za granicą oraz ponad tysiąca osób w wieku emerytalnych pozostających w Holandii.

Badanych pytano o poczucie samotności, a także o kontakty z rodziną, przyjaciółmi i sąsiadami zarówno w ojczystym kraju, jak i w nowym miejscu zamieszkania. Analizowano dwa aspekty - samotność emocjonalną, wynikającą z braku bliskich przyjaciół lub partnera, oraz samotność społeczną, wynikającą z braku szerszego kręgu społecznego lub poczucia wspólnoty.

Ogólnie rzecz biorąc, emigranci emerytalni byli bardziej samotni społecznie niż osoby, które nie wyemigrowały. Było tak mimo tego, że ci pierwsi mieli średnio wyższy status społeczno-ekonomiczny i byli zdrowsi niż emeryci z grupy kontrolnej - a czynniki te zazwyczaj wiążą się z mniejszym poczuciem samotności.

Jednak emigranci emerytalni nie byli średnio bardziej samotni emocjonalnie niż osoby, które nie wyemigrowały. Ma to sens o tyle, że wielu emerytów przeprowadza się do nowego kraju wraz z małżonkiem lub partnerem.

Tylko ci emigranci emerytalni, którzy doświadczyli utraty kontaktu z bliskimi przyjaciółmi i rodziną z ojczyzny, odczuwali zarówno samotność społeczną, jak i emocjonalną. Odkryto też, że osoby mające częstszy kontakt z sąsiadami i silniejsze do nowego kraju zgłaszały mniejszą samotność społeczną.

Według autorów ważne jest, aby emeryci rozważyli systemy wsparcia społecznego, jeśli myślą o przeprowadzce za granicę.

- Osoby starsze mogą napotkać podwójne zagrożenie, przechodząc na emeryturę w nowym kraju, ponieważ są narażone zarówno na czynniki ryzyka związane z wiekiem, jak i z migracją, a samotność sama w sobie jest czynnikiem ryzyka negatywnych skutków zdrowotnych - mówi Savaş. - Osoby rozważające emigrację emerytalną powinny zastanowić się, jak mogą utrzymać więzi społeczne w swoim ojczystym kraju i nawiązać nowe w kraju docelowym - dodaje.