"Nie" dla zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn

Sprzeciw wobec ujednolicania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn przeważa we wszystkich grupach społeczno-demograficznych. Co ciekawe, propozycja zrównania wieku emerytalnego obu płci częściej budzi opór samych zainteresowanych, a więc kobiet (81%) częściej niż mężczyzn (67%). Stosunkowo bardziej przychylnie reagują na nią ludzie młodzi (29% w wieku 18–24 lata), mieszkańcy największych miast (31%) oraz osoby najlepiej wykształcone (28% z wyższym wykształceniem) i sytuowane (36% badanych o miesięcznych dochodach per capita powyżej 1500 zł). Zdecydowanie najczęściej postulat zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn przyjmują z aprobatą właściciele firm (46%).

Sprzeciw wobec zmian w systemie emerytalnym dominuje w elektoratach wszystkich partii politycznych cieszących się największym poparciem społecznym. Postulat zrównania wieku emerytalnego obu płci ma jednak wyraźnie więcej zwolenników wśród zdeklarowanych wyborców PO i SLD niż wśród sympatyków PiS i PSL.

Dezaprobatę wyrównania wieku emerytalnego obu płci wyrażają także osoby ubezpieczone w nowym systemie, w tym szczególnie kobiety.

Przeciwnicy zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn tłumaczą zasadność utrzymania dotychczasowych przepisów przede wszystkim większym obciążeniem kobiet pracą, wynikającym z konieczności łączenia przez nie obowiązków zawodowych i domowych. Często przywoływany jest także argument, że kobiety po zakończeniu aktywności zawodowej są potrzebne rodzinie, aby pełniły funkcje opiekuńcze wobec wnuków i innych osób wymagających opieki, np. starszych rodziców. Bardzo wielu przeciwników zrównania wieku emerytalnego podkreśla, że kobiety są słabsze fizycznie i nie mogą tak długo jak mężczyźni pracować w zawodach wymagających pracy fizycznej. Inne argumenty przeciw zmianom dotychczasowych przepisów były przywoływane zdecydowanie rzadziej. Mniej niż co piąty badany z tej grupy wskazywał, że kobiety mają mniej powodów, aby chcieć dłużej pracować zawodowo, często bowiem wykonują gorsze, słabiej opłacane prace. Zarazem tylko nieliczni tłumaczyli swojej stanowisko przekonaniem, że kobiety przykładają do pracy zawodowej mniejszą wagę niż mężczyźni. Rzadko powoływano się także na tradycję, wskazując argument, że kobiety przyzwyczaiły się do wcześniejszego przechodzenia na emeryturę.

W opinii zdecydowanej większości Polaków rozwiązanie, w myśl którego kobiety osiągają wiek emerytalny pięć lat wcześniej niż mężczyźni, jest sprawiedliwie. Pozostali mający wyrobione zdanie na ten temat częściej sądzą, że jest to krzywdzące dla mężczyzn niż dla kobiet. Dane te wyraźnie pokazują, że możliwość wcześniejszego (w porównaniu z mężczyznami) przechodzenia przez kobiety na emeryturę traktowana jest raczej jako przywilej niż dyskryminacja.

W ciągu ostatniego półtora roku wyraźnie zwiększył się (o 12 punktów) odsetek zwolenników utrzymania dotychczasowych przepisów dotyczących wieku nabywania uprawnień emerytalnych, nawet jeśli oznacza to niższe świadczenia dla kobiet.

Umożliwienie kobietom wyboru, czy chcą dłużej pracować i otrzymywać wyższe świadczenia czy też wolą krócej pracować i mieć niższe emerytury, najczęściej postulują mieszkańcy największych miast (62%), badani z wyższym wykształceniem (66%) oraz osoby najlepiej sytuowane – o miesięcznych dochodach per capita powyżej 1500 zł (63%). Za krótszą pracą kobiet, nawet jeśli wiązałoby się to z niższymi świadczeniami emerytalnymi, opowiadają się najczęściej mieszkańcy wsi (47%) i rolnicy (48%) oraz osoby zatrudnione w spółkach właścicieli prywatnych i państwa, a więc przede wszystkim pracownicy sprywatyzowanych zakładów państwowych (47%). Zrównanie wieku emerytalnego obu płci, tak aby kobiety otrzymywały świadczenia emerytalne podobnej wysokości, stosunkowo najczęściej popierają właściciele firm (27%).

Za elastycznymi przepisami dotyczącymi wieku emerytalnego kobiet opowiada się większość sympatyków PO i SLD oraz blisko połowa zdeklarowanych wyborców PiS. Jedynie w elektoracie PSL przeważa opinia, że kobiety powinny pracować krócej niż mężczyźni, nawet jeśli ich świadczenia emerytalne będą przez to niższe.