Zawieszenie emerytury zgodne z Konstytucją

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wstrzymał skarżącym wypłatę emerytur z powodu kontynuacji zatrudnienia. Obaj skarżący odwołując się od decyzji ZUS wyczerpali drogę sądową nie uzyskując zmiany postanowienia. Zdaniem Stanisława G. zaskarżone przepisy znoszą uprawnienia mianowanego profesora akademickiego do kontynuacji zatrudnienia do osiągnięcia 70. roku życia na dotychczasowych warunkach tj. z prawem do pobierania wypracowanej do 65. roku życia emerytury. Zdaniem Edwarda K. kwestionowana regulacja narusza także wolność wykonywania pracy. Praca "emeryta starszego" jest prawem i wolnością opartą na swobodnej decyzji zainteresowanego. Wolność ta nie może być w żaden sposób ograniczona. Stawiając "emeryta starszego" przed wyborem pracować czy nie, w istotny sposób ingeruje się w wolność decyzji, co do dalszej pracy i w ten sposób narusza chronioną konstytucyjnie wolność pracy.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowany przepis ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie narusza konstytucyjnego prawa do zabezpieczenia społecznego i nie pozbawia minimum życiowego osób, które osiągnęły wiek emerytalny. Emerytura z założenia jest świadczeniem, które nie uzupełnia, ale zastępuje wynagrodzenie wynikające ze stosunku pracy. Istota prawa do zabezpieczenia społecznego po osiągnięciu wieku emerytalnego polega zatem na zagwarantowaniu minimalnego poziomu świadczeń dla osób, które osiągnęły wiek emerytalny i zaprzestały w związku z tym aktywności zawodowej. Konstytucja nie nakłada na prawodawcę obowiązku zapewnienia świadczeń emerytalnych wypłacanych pomimo kontynuowania aktywności zawodowej. Zdaniem Trybunału zawieszenie wypłacania emerytury niewątpliwie zmusza do dokonania wyboru pomiędzy pracą zawodową u dotychczasowego pracodawcy a pobieraniem emerytury, nie stanowi jednak ingerencji w wolność wykonywania zawodu i wyboru pracodawcy. Zostaje bowiem zachowana możliwość kontynuowania pracy.